16. yüzyıl başlarında İstanbula gelen ve kullananları kendisine bağımlı hale getiren kahve, Osmanlı döneminde bağımlılık yaptığı için, Avrupada ise “Şeytan İçkisi” olarak görüldüğü için yasaklamıştır. Bu yasaklar kahve ve taraftarlarına engel olamamış, kendisi yine içilmiş yine sevilmiştir. Günden güne çoğalan kahve bağımlılığı ile birlikte kahve içimini eşsizleştirmek ve tören edasında yaşamak için birbirinden güzel, şık ve zarif fincan takımları tasarlanmıştır. Kulpsuz tasarlanan fincanlar çok el yakmış olmalı ki, bu durumun önüne geçebilmek için ilerleyen zamanlarda da görkemli fincan zarfları yapılmış, bu önemli törende onlarda yerini almıştır. Genel olarak altın, gümüş, tombak ve bakırdan üretilmiş olan fincan zarfları, aynı zamanda üzerlerindeki mine, savat, oyma, kazıma, kabartma ile yapılan işlemelerle estetik sunum için  vazgeçilmez bir enstrüman olmuştur.